O Duchu Świętym – kazanie dla dzieci

uwielbienie_zeslanieCzytany dzisiaj fragment Pisma Świętego z Księgi Dziejów Apostolskich przedstawia nam niezwykłe wydarzenie jakim było zstąpienie Ducha Świętego. Zobaczmy jak to było. Zaraz po tym jak Pan Jezus wstąpił do nieba uczniowie i uczennice Jezusa zgromadzili się razem na strychu jednego z domów. Zapytacie pewnie – Dlaczego na strychu? Ponieważ byli przestraszeni, zastanawiali się jak to teraz będzie, gdy Jezusa już nie ma z nimi. Czuli się trochę tak, jak Zosia, którą rodzice pierwszy raz wysłali samą na obóz wakacyjny. Jak myślicie jak czuje się Zosia? (Ksiądz pyta dzieci). Zosia jest trochę zagubiona, na pewno boi się, bo jak to będzie tyle dni bez rodziców, pierwszy raz będzie sama poza domem wśród ludzi, których nie zna. Podobnie czuli się uczniowie Pana Jezusa. Byli smutni i niepewni co teraz robić. I wiecie co w tej sytuacji zrobili? Postanowili modlić się wspólnie, aby Pan Bóg pokazał im co mają robić, jak dalej żyć, jak opowiadać innym o Panu Jezusie. I po jakimś czasie wydarzyło się coś niezwykłego, wręcz cudownego. Pan Bóg odpowiedział na ich modlitwy. W pokoju, którym byli nagle zerwał się wiatr, a nad głową każdego z nich ukazał się nieduży płomień ognia, który wcale nie parzył. Ten ogień był znakiem Ducha Świętego, który w taki sposób wszedł do ich przestraszonych i smutnych serc. Dzięki Duchowi Świętemu uczniowie i uczennice Jezusa przestali się już bać i smucić. Po tym wydarzeniu z radością wybiegli z tego pokoju na strychu by innym ludziom mówić o Panu Jezusie, o tym jak Bóg nas bardzo kocha i pomaga nam w życiu. To wszystko było możliwe dzięki Duchowi Świętemu.

Dowiedz się więcej

„Weźmijcie moc Ducha Świętego” J 20,22

duch-sw-grafika-gorna11Niedziela Zesłania Ducha Świętego Rok C Dz 2,1-11; 1 Kor 12,3b-7.12-13; J 20,19-23

Drodzy! Chrystus w dzisiejszej Ewangelii mówi do nas „Weźmijcie moc Ducha Świętego”. Jezusowe słowa sugerują, że ów Duch musi być Kimś ważnym. Kimś, kto jest nam zapewnie bardzo potrzebny. Dlaczego więc Duch Św. jest tak ważny w naszym życiu i życiu Kościoła? Wsłuchajmy się w dzisiejsze teksty Pisma Świętego, szukając w nich odpowiedzi na nasze pytania.

W pierwszym czytaniu słyszymy o wydarzeniu, które miało miejsce w Jerozolimie w dniu Zielonych Świąt.  Uderzają w tym opisie następujące szczegóły: „I powstał nagle szum z nieba, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki, jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym”. Według relacji ewangelisty Łukasza narodziny Kościoła zostały spowodowane przez Ducha Bożego.

Dla wielu czytelników Dziejów Apostolskich zastanawiającym jest, wspomnienie o wichrze i ogniu, które towarzyszyły wydarzeniu zstąpienia Ducha Św. Na co wskazują te obrazy? Otóż wicher i ogień odnosi się do działania Boga. Zestawione zaś razem świadczą o tym, że dzieło Ducha Świętego jest dziełem samego Boga. W wielu miejscach Starego Testamentu występują bardzo ciekawe opisy pojawiania się Boga w powiewie lekkiego wiatru bądź wichury. Już z pierwszymi ludźmi Bóg kontaktował się za pomocą wiatru. Należy jednak pamiętać, że Bóg nigdy nie jest wiatrem, ale posługuje się nim, aby zaznaczyć swoją obecność. Z kolei ogień służy Bogu do wyrażania swojej woli. Kiedy Bóg, objawiający się ludowi pod imieniem Jahwe, przekazywał Mojżeszowi Prawo, wypisane na kamiennych tablicach, wówczas na szczycie góry ukazała się jasność Pana, która w oczach synów izraelskich wyglądała jak trawiący ogień (2 Mojż 24,17). W Starym Testamencie ogień symbolizuje również Boży sądy i jest obrazem Bożej potęgi. W tym kontekście ogień dodatkowo wskazuje na Bożą moc, oczyszczającą człowieka z wszelkiego grzechu, nieczystości.

Dowiedz się więcej