Streszczenie:
W niniejszym artykule omawiam fundamentalną dla antropologii filozofii dramatu Józefa Tischnera kategorię „ja aksjologicznego”. (1) W pierwszej części przedstawiam dramatyczną kondycję człowieka. (2) W drugim punkcie opisuję refleksję autora filozofii dramatu nad pytaniem o „źródło” osoby (co jest rdzeniem tożsamości osobowej?). (3) W następnej części omawiam relację pomiędzy człowiekiem a światem wartości. (4) Dalej przedstawiam metaforę „spotkania na drodze”, na której Tischner zbudował swoją filozofię.(5) W dalszej części omawiam genezę kategorii „Ja aksjologicznego”, która wyrasta z Husserlowskiego „Ja transcendentalnego”. (6) W ostatnim punkcie odpowiadam na pytanie: Kim dla Ja aksjologicznego w filozofii dramatu jest drugi człowiek?
Artykuł opublikowano w: „Miscellanea Sociologica et Philosophica” , Transgresja Nr 9,[red.] H. Cyrzan, K. Kowalik, K. Ulanowski, Gdańsk 2008.