I. IDEA SPRAWIEDLIWOŚCI W LISTACH PAWŁA
Głównym miejscem teologicznym Apostoła Pawła był judaizm, który dostarczył mu narzędzi do tzw. roboty teologicznej, czyli mówieni i myślenia o Bogu w świetle wydarzenia Jezusa Chrystusa. Idea sprawiedliwość w listach Apostoła Pawła jest umiejscowiona na horyzoncie Starego Testamentu. Sprawiedliwość była więc utożsamiano z Bogiem, Jego panowaniem i Jego Przymierzem, Prawem. Apostoł Narodów omawia temat sprawiedliwości w powiązana z zagadnieniem sprawiedliwość Boga oraz teologią usprawiedliwienia. Rozpocznijmy zatem od wyjaśnienia terminu sprawiedliwość Boża.
1. Sprawiedliwość Boga w Listach Pawłowych
Termin „sprawiedliwość Boga” czy też określenia bliskie jemu pojawiają się osiem razy u Pawła, z czego siedem razy w Liście do Rzymian. W interpretacji pism Pawła zwrot „sprawiedliwość Boga” jest polem dla wielkiej różnorodności. „W zasadzie zwrot ten może oznaczać, tak sprawiedliwość Bożą czy coś w rodzaju sprawiedliwość od Boga. Taka sama niejednoznaczność obecna jest w zwrocie miłość Boga„[1]. W kontekście starotestamentalnego tła znaczeniowego, jak podaje Gnilka, Bożą sprawiedliwość należy rozumieć jako wierność Boga wobec Jego Przymierza[2], ale można ją również rozumieć, jak uzupełnia Wright, jako Jego działającą moc w wierności Przymierzu, „która dokonuje tego, co zawsze obiecywało Przymierze – rozprawia się ze złem, zbawia Boży lud i czyni to z prawdziwą bezstronnością”[3].