O tym, co w życiu jest najważniejsze… – kazanie dla dzieci

Kiedyś z ciekawością przysłuchiwałem się rozmowie dzieci, które rozmawiały o tym co jest najważniejsze w życiu. Słyszałem różne głosy: jedni mówili, że najważniejsze jest, by jak najlepiej uczyć się w szkole, inni mówili, że bardzo lubią się bawić z koleżankami i kolegami to jest dla nich bardzo ważne. Ktoś powiedział, że najważniejsza jest dla niego rodzina – tata, mama, rodzeństwo, a także babcia, dziadek, wujek, ciocia i kuzyni. Słyszałem jak ktoś powiedział, że najważniejsze jest bycie dobrym dla rodziców, koleżanek i kolegów. Jeden chłopiec, który był chorowity, mówił, że dla niego najważniejsze jest być zdrowym. Słyszałem dziewczynkę, która powiedziała: dla mnie najważniejsze jest życie z Jezusem, trzymanie Go codziennie za rękę. A jak wy sądzicie, co jest dla was najważniejsze w życiu? (Ksiądz pyta dzieci i podsumowuje odpowiedzi i pyta dalej dlaczego coś jest ważne).
Dzisiejsze święto pomaga nam znaleźć odpowiedź na pytanie: Co jest najważniejsze w życiu i dlaczego tak jest. Ewangelia opowiada nam historię zmartwychwstania Pana Jezusa. Wczesnym niedzielnym rankiem Maria Magdalena zobaczyła, że olbrzymi kamień, który zamykał wejście do grobu Pana Jezusa jest odwalony. Zaniepokoiła się tym i zaraz pobiegła powiedzieć o tym innym uczniom Pana Jezusa. Jak czytamy dalej w Ewangelii do grobu przybiegli Piotr z Janem. W grobie nie było ciała Pana Jezusa. Piotr zobaczył tam tylko leżący materiał, w który był owinięty Pan Jezus – takie duże prześcieradło oraz chustę jaka owijała Jego głowę. Co ciekawe, chusta nie leżała razem z płótnami, ale była starannie złożona i położona obok (por. J 20,6-7). Wyglądało to tak, jakby Pan Jezus zdjął sam z siebie to wszystko, ułożył starannie i nie spiesząc się wyszedł. Uczniowie wiedzieli, że gdyby ktoś wykradł ciało Pana Jezusa, to nie zadawałby sobie tyle trudu ze ściąganiem z niego płócien, w które był owinięty. Dla uczniów był to wyraźny znak, że Pan Jezus zmartwychwstał. Jak dowiadujemy się w dalszej części Ewangelii Jezus przyszedł później do swoich uczniów i uczennic, którzy zobaczyli, że On naprawdę zmartwychwstał i żyje.
To historia o zmartwychwstaniu uczy nas tego, co tak naprawdę jest najważniejsze w życiu. Jak pamiętacie, w grobie Pana Jezusa zostały tylko płótna, w które owinięte było Jego ciało. Ten szczegół historii mówi nam coś ciekawego. Otóż Pan Jezus przez to mówi nam, że powinniśmy zdjąć z siebie płótna, chustę, czyli to wszystko, wokół czego często kręci się nasze życie – nowa gra komputerowa, wyczekiwany wyjazd na ciekawą wycieczkę, staranie się o jak największą liczbę szóstek w szkole, aby być podziwianym jako najlepszy; zabawa z koleżanką i kolegą, martwienie się zepsutą zabawką… Pan Jezus gdy zmartwychwstał pokazał nam, że śmierć jest tak naprawdę drzwiami do nieba. Przez tę śmierć kiedyś każdy z nas przejdzie jak przez bramę – do lepszego życia i świata. I zobaczcie: bogactwo, powodzenie, podziwianie przez innych przestają być tak naprawdę ważne. Po przecież nie weźmiemy tego ze sobą, musimy to zostawić jak płótna i chustę, które zostawił Pan Jezus. Pan Jezus mówi do każdego z nas: pamiętaj o tym, że Ja jestem najważniejszy, nie przywiązuj się do tego, co jest nieważne. Zapraszam cię, abyś wybrał życie ze mną. Dzięki temu będziesz szczęśliwym człowiekiem, bo życie ze mną to radość, zadowolenie, uśmiech, i to nawet wtedy gdy wokół jest smutno. O tym również mówi nam dzisiaj apostoł Paweł, który zachęca nas, żebyśmy szukali tego co w górze (por Kol 3,1-4), czyli abyśmy naśladowali Pana Jezusa, zawsze trzymali Go za rękę i razem z Nim szli przez życie.
Pamiętajcie, dzięki temu, że Pan Jezus żyje, możemy rozmawiać z Nim w modlitwie i powierzać mu swoje problemy, spotykać się z Nim w sakramencie Komunii Świętej i wtedy, gdy czytamy Pismo Święte. Pan Jezus żyje i jest tutaj z nami, jest z tobą w każdej chwili twojego życia. W naszych sercach możemy odczuwać Jego obecność. To tak, jakby trzymać Pana Jezusa za rękę i razem z Nim iść przez życie. Cieszmy się, bo Pan Jezus zmartwychwstał! To jest najważniejsza wiadomość dla ciebie!
Czytania: Dz 10,34a.37-43 ; Ps 118; Kol 3,1-4; J 20,1-9

Kazanie opublikowano w miesięczniku homiletycznym Biblioteka Kaznodziejska

header