Jak zostać superbohaterem? – kazanie dla dzieci

Zanim wsłuchamy się słowa Pana Jezusa, które słyszeliśmy w trakcie czytania ewangelii, zadam wam kilka pytań. Powiedzcie mi jak rozpoznać superbohatera? Jak wygląda, czy posiada jakieś szczególne umiejętności? Czy znacie jakiś superbohaterów? Czy każdy może zostać superbohaterem? (Ksiądz podsumowuje odpowiedzi i równocześnie wyświetla zdjęcia kilku postaci superbohaterów z komiksów i bajek dla dzieci, pokazując jak bardzo wyróżniają się wyglądem i umiejętnościami od zwykłych ludzi). Kto z was chciałby być jednym z takich superbohaterów? Jak widzicie bycie superbohaterem, a nawet tylko bohaterem wydaje się być uzależnienie od niezwykłych umiejętności, specjalnego stroju, wielkiej odwagi…

Czytane dzisiaj teksty Pisma Świętego mówią nam o tym jaki powinien być tak naprawdę superbohater i kto może nim zostać. Pan Jezus uczy nas, że bohaterem jest się nie dzięki niezwykłym umiejętnościom i wielkiej sile, ale dzięki miłości, która jest najważniejsza w naszym życiu. Okazywanie miłości, czyli naśladowanie Pana Jezusa nie jest łatwe. Powiem więcej, to jest zadanie dla prawdziwych superbohaterów.

O tym jak trudne może być okazywanie miłości innym mówi nam dzisiejsza ewangelia. W ewangelii czytamy o tym jak to było gdy w Nazarecie Pan Jezus spotkał się z swoimi kolegami i koleżankami, oraz rodzinom i znajomymi z miasta Nazaret. W tym mieście Jezus się wychował, w nim chodził do szkoły a później pracował. Najbliżsi i znajomi Pana Jezusa nie chcieli jednak Go słuchać i wypędzili Go z rodzinnego miasta. Dlaczego i jak tak się stało? Pan Jezus, podobnie jak my tutaj, przeczytał w synagodze fragment Pisma Świętego by później wygłosić kazanie. Zebrani ludzie w synagodze, słuchający jego nauczania i są bardzo zdziwieni słowami Pana Jezusa, jego mądrością i cudami, jakich dokonuje i o jakich słyszeli. Zgromadzeni w synagodze ludzie zadają ważne pytania: Gdzie Jezus nauczył się takich mądrych rzeczy? Skąd bierze się Jego moc dokonywania cudów? Jak to wszystko jest możliwe? Mimo tego, co widzą i słyszą trudno im dostrzec w Panu Jezusie działania Boga. Trudno im zaakceptować Jezusa jako proroka, ponieważ widzą kogoś, kogo dobrze znają. Jego sąsiedzi znają przecież jego rodziców, jego rodzeństwo, krewnych, całą rodzinę. Pan Jezus nie pasował im do wizerunku superbohatera, jakiego się spodziewali, nie unosił sie nad ziemią, nie miał wielkiej siły, nie walczył z złymi żołnierzami, którzy okradali i uciskali jego rodaków. Pan Jezus wyglądał jak normalny człowiek, ale tak naprawdę był kimś niezwykłym, prawdziwym superbohaterem. Znajomi Pana Jezusa jednak wypędzili Go z rodzinnego miasta.

Pan Jezus przez tę sytuację pokazuje nam bardzo ważną prawdę. W naszym najbliższym otoczeniu, w domu, w klasie i wśród kolegów i koleżanek na podwórku będzie nam trudniej naśladować Pana Jezusa, czyli starać się być podobnym do niego bohaterem. Trudno bowiem nam ludziom widzieć w naszych bliskich kogoś nadzwyczajnego. Gdy na co dzień spędzamy dużo czasu z kolegami i koleżankami z klasy, to często traktujemy ich jak zwykłych ludzi. Nie staramy się dostrzec w nich kogoś przez kogo Pan Bóg też mówi do nas i zarazem pokazuje w jaki sposób jest obecny w życiu innych ludzi, jak odpowiada na ich modlitwy, jak pomaga im w okazywaniu miłości. Wady, niedoskonałości, słabości, czasami nawet pospolity wygląd to przeszkody, które nam trudno przezwyciężyć, by w swoim bliźnim zobaczyć kogoś więcej niż tylko kolegę czy koleżankę z klasy.

Pan Jezus mówi też do was, abyście uwierzyli w to, że możecie zostać Jego superbohaterami. I choć może wydawać się wam, że jesteście mali, nie wszystko rozmiecie i potrafcie zrobić tak dobrze jak dorośli to jednak Pan Bóg mówi do was: „Nie bójcie, bo Ja jestem z Wami” (por. Jer 1,8). Pan Jezus obiecuje, że będzie dodawał nam sił w tym, abyśmy byli coraz bardziej podobni do Niego. Jezus mówi do każdego z was: pomogę ci być superbohaterem czyli świętym. Pamiętajcie więc, że kiedy trudno wam walczyć z waszymi wadami, grzechami oraz gdy brak wam odwagi do okazywania innym miłości to najlepiej poprosić w modlitwie Pana Jezusa o pomoc. Pan Jezus jest zawsze z wami w waszych sercach. I chce On przez was działać, kochać, podawać pomocną dłoń, okazywać uśmiech. A dzięki naszym codziennym słowom, gestom, uczynkom i modlitwie widać naszą miłość do Pana Boga i naszych kolegów, koleżanek, rodziców i rodzeństwa. Po tym inni rozpoznają nas jako superbohaterów.


Czytania: Rok C Jr 1,4-5.17-19; Ps 71; 1 Kor 12,31-13,13; Łk 4,21-30

Kazanie opublikowano w miesięczniku homiletycznym Biblioteka Kaznodziejska

header