Boża Sprawiedliwość

Starotestamentowa idea sprawiedliwości i jej kontynuacja w listach Apostoła Pawła. Część II-Idea sprawiedliwości w listach Pawła

307420595_d0b80cdae2_bI. IDEA SPRAWIEDLIWOŚCI W LISTACH PAWŁA

Głównym miejscem teologicznym Apostoła Pawła był judaizm, który dostarczył mu narzędzi do tzw. roboty teologicznej, czyli mówieni i myślenia o Bogu w świetle wydarzenia Jezusa Chrystusa. Idea sprawiedliwość w listach Apostoła Pawła jest umiejscowiona na horyzoncie Starego Testamentu. Sprawiedliwość była więc utożsamiano z Bogiem, Jego panowaniem i Jego Przymierzem, Prawem. Apostoł Narodów omawia temat sprawiedliwości w powiązana z zagadnieniem sprawiedliwość Boga oraz teologią usprawiedliwienia. Rozpocznijmy zatem od wyjaśnienia terminu sprawiedliwość Boża.

1. Sprawiedliwość Boga w Listach Pawłowych

Termin „sprawiedliwość Boga” czy też określenia bliskie jemu pojawiają się osiem razy u Pawła, z czego siedem razy w Liście do Rzymian. W interpretacji pism Pawła zwrot „sprawiedliwość Boga” jest polem dla wielkiej różnorodności. „W zasadzie zwrot ten może oznaczać, tak sprawiedliwość Bożą czy coś w rodzaju sprawiedliwość od Boga. Taka sama niejednoznaczność obecna jest w zwrocie miłość Boga„[1]. W kontekście starotestamentalnego tła znaczeniowego, jak podaje Gnilka, Bożą sprawiedliwość należy rozumieć jako wierność Boga wobec Jego Przymierza[2], ale można ją również rozumieć, jak uzupełnia Wright, jako Jego działającą moc w wierności Przymierzu, „która dokonuje tego, co zawsze obiecywało Przymierze – rozprawia się ze złem, zbawia Boży lud i czyni to z prawdziwą bezstronnością”[3].

Czytaj dalej

Starotestamentowa idea sprawiedliwości i jej kontynuacja w listach apostoła Pawła. Część I – idea sprawiedliwości w ST

siudymakTematem niniejszego artykułu jest „Starotestamentowa idea sprawiedliwości i jej kontynuacja w listach Apostoła Pawła”. Tak sformułowany temat zakłada już jakąś wzajemność między starotestamentowym a Pawłowym ujęciem sprawiedliwości. Dlatego moje analizy skupią się na pokazaniu ich wspólnych obszarów z szczególnym uwzględnieniem sposobu rozwinięcia intuicji Starego Testamentu przez Apostoła Pawła. Co oznacza postawienie sobie następujących pytań: Na ile Paweł był nowatorski w swojej teologii sprawiedliwości, wprowadzając nowe idee lub metody? Czy może był teologiem bardziej podporządkowanym wytycznym Starego Przymierza, w świetle których rozwijał koncepcję sprawiedliwości? Poniższe poszukiwania za punkt wyjścia będą miały przede wszystkim założenie zawarte w drugim pytaniu.

W tym miejscu należy wspomnieć, że badania zadanego tematu, będą miały na celu ustalenie właściwego punktu wyjścia do mówienia o sprawiedliwości. Czyli nie tyle jak rozumieć sprawiedliwość, ale na ile koncepcja sprawiedliwości wynika z idei sprawiedliwości Boga, wyrażonej przez Przymierze i prawniczy obraz sądu. A jeżeli wynika, to jaki obraz sprawiedliwości kreśli przed nami duet Starego Testamentu i Apostoła Narodów.

IDEA SPRAWIEDLIWOŚCI W STARYM TESTAMENCIE

Idea sprawiedliwości w Starym Testamencie jest powiązana z Bogiem JHWH. Stary Testament podkreśla, że świat odzwierciedla w sobie Bożą sprawiedliwość (niebiosa głoszą porządek Boży Ps 97,6). Jak wyjaśniał Schreiner, występujący w tekście Psalmu termin sedeq tłumaczy się przez sprawiedliwość, a oznacza on w gruncie rzeczy „odpowiednie postępowanie i działanie”[1]. Wynika stąd, że „stworzenie postępuje według planu, który ma Bóg i który w nie włożył. Tak samo musi czynić człowiek, już ze swej natury, gdyż jest przecież jego częścią”[2]. Przeznaczeniem każdego człowieka jest więc odpowiadać swoim życiem Bożemu porządkowi. Musi decydować sam w konkretnym przypadku, co jest prawidłowe, a co fałszywe; „w ten sposób idzie za tym co Bóg już zasadniczo i z góry określił jako słuszne i błędne”[3].

Czytaj dalej